Een dubbele ronde van Texel, nu neemt de filosoof wat rust

Op tweede paasdag 31 maart 1997 was de start van de 120 km onder het licht van de komeet Hale-Bopp en voor het eerst zonder Jan Knippenberg. Als snelste ging Dirk Westerduin tweemaal over het Waddeneiland.

De Volkskrant, dinsdag 01-04-1997

Van onze verslaggever Rolf Bos

Waar catamaran-zeilers genoeg hebben aan de fysieke grenzen van het eiland en één rondje als wedstrijd meer dan voldoet, daar gaat het ultralopers niet ver genoeg. Eén volledige rondgang langs de randen van Texel, ruwweg zestig kilometer, is niet genoeg. ‘Dan zijn we net warmgelopen.’ Dus werd er voor deze hardlopende diehards in 1993 voor het eerst een wedstrijd over de dubbele afstand georganiseerd. Op Tweede Paasdag was het weer zover: ditmaal ging Dirk Westerduin als snelste tweemaal over het Waddeneiland.

Lees verder→

“Ik doe alleen maar de 60 kilometer”

‘Hardlopen tijdens een zonnig paasweekeinde op een Waddeneiland. Dichter bij het paradijs kan een atleet niet komen. Minder hemels is de afstand van deze Zestig van Texel.’

Loop van de maand, Atletiekwereld mei 1997.

Door Wilmar Kortleever

Een hardloopwedstrijd tijdens een zonnig paasweekeinde op een toeristisch Waddeneiland. Dichter bij het paradijs kan een atleet nauwelijks komen. Minder hemels voor de gemiddelde loper is de afstand van deze ‘Zestig van Texel”, een tweejaarlijks evenement waar sommigen kiezen voor de dubbele afstand van 120 kilometer en anderen de afstand in estafettevorm overbruggen. Dat alles op het eiland én in de geest van de november 1995 overleden ultraloper Jan Knippenberg. Diens zoon Jonathan loste het startschot, maar het gemis was er niet minder op.

Lees verder→

Van Rotterdam winnaar Zestig van Texel

Helderse Courant, dinsdag 18 april 1995

TEXEL – Alsof hij zojuist even een blokje om had gelopen met de hond. Zo fris zag de 39-jarige Gerrit van Rotterdam er gisteren uit na het voltooien van de Zestig van Texel. Toch had de atleet uit Gouda de zware wedstrijd op zijn naam geschreven in een prima tijd van 3 uur, 57 minuten en 16 seconden. Van Rotterdam loste enkele kilometers voor de finish Aad Butter, winnaar van de eerste twee edities van de wedstrijd. Het verschil na 60 loodzware kilometers: 1 minuut en 16 seconden.

Lees verder→

Texelse Courant, vrijdag 16 april 1993

Niet Lullen maar lopen

Breed lachend en uiterlijk niet vermoeid kwam hij over de finish, Aad Butter uit Heemskerk. Hij deed het een halve minuut sneller dan twee jaar geleden, toen hij de eerste editie van de “Zestig van Texel” op zijn naam schreef. Ron Teunisse uit Castricum rondde na ruim negen uur hardlopen zijn 120 km eveneens fit ogend af. “Hoe ik het doe? Niet lullen, maar lopen”, was het motto van de ultra-lange afstand specialist.

Lees verder→

EEN MOOI MAAR RAAR RONDJE

Atletiekwereld nr.6, 17 april 1991  door: Piet Wijker

De Zestig van Texel

Vreemd genoeg is de groeiende populariteit van het lopen op de weg in ons land bij de marathon blijven steken. Deelname daaraan nam in de jaren tachtig soms zelfs folkloristische trekjes aan en werd voor een beetje sportieveling zo ongeveer een “must”. Hardlopers die een marathon niet lang genoeg vonden, bleven echter onbegrepen of werden eenvoudig voor gek verklaard. Die situatie is eigenlijks nauwelijks veranderd. Niet in de laatste plaats, omdat de KNAU bij het propageren van de “ultraloop” niet bepaald voorop loopt. Maar er gloort hoop. Het hardlopen in de bergen wint aan populariteit. En onlangs diende zich in dit métier een interessante nieuweling aan: de 60 km van Texel. Een loop op een gevarieerder parkoers dan we in deze branche gewend waren.

Lees verder→