Heel wat atletiekverenigingen en loopgroepen maakten in het verleden van het paasweekend van De Zestig van Texel een mooi groepsgebeuren. Zo ook Hercules uit Dordrecht dat in 2013 met meerdere teams aan de 4 x 15 km estafette meedeed. Een paar lopers van toen, Leon Goor en Maarten Danckaarts, herinneren zich dat als een heel leuk weekend met een prachtig evenement. Tegenwoordig zijn ze trainer bij Fortius*. Hun trainingsgroep van de maandag- en woensdagavond gaat elk jaar een weekend op pad naar het buitenland – met de afgelopen jaren o.a. bestemmingen als Mallorca en Malaga. Toen De Zestig van Texel door Leon en Maarten werd geopperd als uitje voor 2024, was de groep meteen enthousiast voor dit nieuwe ‘overzeese’ doel. Vier teams ‘Schapenkoppen’** werden ingeschreven maar er waren ook vier lopers die zich gingen aanmelden voor de 60 km solo.
In 2021 vierde Fortius het 125-jarig bestaan – voorganger Hercules werd in 1896 opgericht – en de leden lopen sindsdien in een prachtig shirt. Hier tijdens de halve marathon van Antwerpen, met v.l.n.r. Esther, Doron, Vanya, Edwin en Leon.
Trainer Leon Goor mailde de organisatie van De Zestig van Texel met de vraag of er ook trainingsschema’s voor die 60 km bestaan. Het antwoord kwam snel: op de website van De Zestig is een serie artikelen te vinden waarin oud-bondscoach ultralang Gerrit van Rotterdam uitlegt hoe jezelf een schema kan maken voor Texel dat past bij je eigen capaciteiten en mogelijkheden. Het mail-contact tussen Dordrecht en Texel maakte organisator Martien Baars nieuwsgierig naar de loopervaringen van de leden van de Fortius-groep en hoe ze zich gaan voorbereiden op het evenement op Texel. Martien, al sinds de eerste editie van 1991 van De Zestig van Texel sterk betrokken bij het tweejaarlijkse evenement, stelde voor om een aantal lopers van de groep te gaan volgen, als een soort ‘Dreamteam’. Dat idee werd enthousiast ontvangen. Een vragenlijst werd rondgezonden en de antwoorden daarop hebben geleid tot dit artikel waarin 7 lopers (m/v) zich voorstellen en iets over hun loopgeschiedenis en Texel-doel vertellen. Onder hen zit er één, hier als afsluitend interview opgenomen, die de 60 km op Texel al eens gedaan heeft. De bedoeling is dat dit zevental eind februari nog eens bevraagd gaat worden hoe de training tot dan toe verlopen is. Met een derde artikel in maart/april kijken we met hen terug hoe het op 24 maart*** gegaan is. Herken je eigen herinneringen en ervaringen in de verhalen van die zeven medelopers! Aan alle inschrijvers van De Zestig van Texel: veel loopplezier tijdens de feestdagen!
- Fortius is in 2017 is ontstaan uit een fusie tussen de Dordtse Kracht en Atletiekvereniging Hercules (opgericht in 1896) en atletiekvereniging Parthenon (1948).
- Volgens een legende probeerden twee Dordtenaren een schaap verkleed als man de stad binnen te smokkelen. Zo konden ze belasting ontduiken. Bij de stadspoort begon het dier te blaten en moesten de mannen toch belasting betalen. Sinds die tijd worden Dordtenaren Schapenkoppen genoemd.
- De Zestig van Texel was t/m 2017 op Tweede Paasdag in de oneven jaren. De paasdagen zijn op Texel zo druk geworden dat de organisatie met pijn in het hart moest besluiten om die Tweede Paasdag te verlaten. Het datumcriterium is tegenwoordig de laatste zondag van maart (mits niet samenvallend met Pasen). Bovendien nu in de even jaren nadat de editie van 2021 vanwege corona een jaar werd uitgesteld naar 2022.
Maarten Danckaarts (37), samenwonend met Alicia en met Tygo (5) en Liam (2). Werkt als projectcoördinator bij Heijmans aan het onderhoud van de startbanen op Schiphol. Gaat op Texel debuteren op de ultramarathon.
“In m’n vroege jeugd heb ik aan judo gedaan en daarna lange tijd niet gesport. Op m’n 18e/19e begonnen met hardlopen toen ik op mijn stageplek werd aangespoord om mee te doen aan Dwars Door Dordt. Die eerste wedstrijd was een 10 km door het centrum en daar heb ik toen ruim een uur over gedaan maar was supertrots om de finish te bereiken. Daarna heb ik me aangesloten bij Atletiekvereniging Hercules in Dordt. Sindsdien flinke stappen gemaakt qua snelheid en afstand. Het meest trots ben ik op m’n sub 3 uur op de marathon. Afgelopen voorjaar in Rotterdam ben ik de finish gepasseerd na 2:59:18. Hard voor getraind en dan is het supergaaf om het doel te halen, bovendien nog nooit zoveel reacties ontvangen na afloop. Mijn PR op de 10 km is 38:13 en de 21,1 staat op 1:26:13. Tot nu toe 4 marathons gelopen, maar ook vier keer aan de Roparun met Team145 van Parijs naar Rotterdam meegedaan. Sinds kort wil ik ook solo aan langere afstanden beginnen, met de 60 km op Texel als ultradebuut. Ik heb geen specifiek doel maar wil wel lekker doorlopen. Een pace van 5:00 a 5:15 per km loop ik makkelijk weg en dan verwacht ik ergens een eindtijd tussen de 5:00 en de 5:30 uur. Al bepaalt de voorbereiding en de vorm van die dag wat het daadwerkelijk wordt. Op het werk ben ik in de gelukkig omstandigheid dat er een douche is. Waardoor de nodige kilometers in de omgeving van Schiphol worden gemaakt. De combinatie van trainen, werk en gezin blijft elke week weer een uitdagende puzzel om te leggen. Al is nu wel een goede mix gevonden met 4/5 keer per week een loopje. De lange loop vaak ergens in het weekend. Het strand zoek ik wel op bij Hoek van Holland en ik heb ook een keer de Trail by the Sea in Zeeland gedaan.”
Esther Roodenburg, 34 jaar, woont samen met Daniël. Werkte eerst als docent maar is sinds een paar maanden teammanager bij een detacheringsbureau. Doet op Texel mee in estafetteteam Schapenkoppen 4, met Doron, Jacco en Vanya.
“Als 4-jarige ben ik begonnen met turnen. Dat heb ik gedaan tot m’n 17e. En Ik heb gezwommen van m’n 5e tot 15e. Eerst heel veel zwemdiploma’s halen en daarna wedstrijdzwemmen, vooral de langere afstanden. Ik vond zwemmen op een gegeven moment niet zo leuk meer en m’n ouders dachten dat atletiek wel iets voor me zou zijn vanwege de afwisseling in disciplines. Ik heb op m’n 10e wat trainingen meegedaan, maar ik was een verlegen kind en vond het allemaal veel te indrukwekkend – die baan en binnenhal. Tijdens m’n studie ben ik gaan bootcampen en die club organiseerde ook hardlooptrainingen. Daar deed ik sporadisch aan mee. Toen had ik in september 2016 een date met een jongen die marathons liep en ik was daar wel van onder de indruk. Ik dacht in oktober 2016: laat ik me gewoon inschrijven voor de marathon van Rotterdam van april 2017. Zo gezegd, zo gedaan! Ik ben gaan trainen en m’n allereerste wedstrijd was de halve marathon van de CPC Den Haag in maart 2017. Ik was veel te warm gekleed en totaal onvoorbereid. Ik was ook helemaal verbaasd dat mensen me aanmoedigden en m’n naam riepen. Ik kwam er pas halverwege de race achter dat mijn naam natuurlijk op m’n startnummer stond… Korte tijd later heb ik die marathon van Rotterdam gelopen, in 4.45. Met de date is het vervolgens niets geworden, maar het hardlopen is gebleven. Ik geniet van bijna al m’n wedstrijden en ben trots als ik ze heb uitgelopen. Wel laat ik m’n hoofd soms hangen als ik de beoogde tijd niet ga halen en stap dan zelfs weleens uit. Ik ben vooral trots dat ik met mijn tweede marathontijd afgelopen januari in de ranglijst van Runners’ World stond met mijn eindtijd van 3.44.01 in Rotterdam 2022.
Van De Zestig van Texel had ik al de nodige sterke verhalen gehoord. Het lijkt me een evenement voor titanen en ik ben dan ook heel trots op de jongens uit mijn groep die de 60 km solo gaan lopen. Mijn nieuwe baan valt lastig te combineren met lange hardlooptrainingen dus mijn eigen doel beperkt zich tot etappe 3 of 4. Ik hou niet van zand en in die stukken zit geen strand. Sinds de zomer van 2022 heb ik veel last van blessures dus ik hoop dat ik binnenkort weer pijnvrij kan lopen.”
Elmar Meijer (36), getrouwd en twee kinderen van 3 en 1 jaar oud. Werkt op een financiële afdeling. Gaat op Texel zijn debuut op de ultramarathon maken.
“In mijn jeugd heb ik badminton gedaan. Later ben ik gaan paardrijden en bezocht ik regelmatig de sportschool. Hardlopen ben ik pas rond mijn 30ste gaan doen. De eerste wedstijd was een 5 km bij ons in Zwijndrecht. Een 10 km wedstrijd heb ik nooit gedaan maar mijn PR op de halve is 1:31:10. Mijn eerste marathon (Rotterdam natuurlijk) ging in 3:11. Nu we met de groep naar Texel gaan – had zelf nog nooit van De Zestig gehoord trouwens – ben ik de kilometers aan het opschroeven, momenteel zit ik op ca. 70 km per week. De doordeweekse trainingen doe ik over het algemeen als de kinderen al naar bed zijn. In het weekend is het wel eens wat lastiger te combineren. Zeker als de lange lopen langer dan 2 uur gaan duren. Het doel voor Texel is geen scherpe eindtijd maar het overbruggen van die 60 km. Maar eigenlijk hoop ik wel na 6 uur aan de skuumkoppe te kunnen beginnen. Het strand kan een puntje worden, mijn kilometers op die ondergrond zijn beperkt tot een vakantie in Portugal.”
Edwin van der Poel, 38 jaar. Getrouwd met Hanna en samen hebben ze drie kinderen, Tirza (11), Esra (8) en Micha (5). Werkt als Manager Services bij scheepswerf Damen in Gorinchem. Texel wordt zijn eerste ultramarathon.
“In mijn jeugd heb ik hoofdzakelijk gevoetbald bij ASWH in Hendrik Ido Ambacht. Van mijn 8e tot ongeveer mijn 20e. Toen ik stopte met voetballen heb ik al snel een poging gedaan tot hardlopen, maar dat was af en toe maar een kort loopje. In die tijd voor mijn verjaardag zelfs een inschrijving cadeau gehad voor de marathon van Rotterdam maar dat is er toen niet van gekomen. Uiteindelijk heb ik het jaren later serieuzer opgepakt en ben ik in 2012 frequenter gaan lopen. Later is dat alleen maar meer geworden nadat ik lid ben geworden van Fortius.
Mijn eerste wedstrijd was een 10 km in 2011 tijdens de Drechtstedenloop. Ongetraind en overmoedig hard van start gegaan en onderweg ontdekt hoe ver 10 km is. Na wandelpauzes uiteindelijk gefinisht in 56:59. Het besef was er: er moet worden getraind. Het PR op de 10 km is nu 41.19. Het meest trots ben ik op de 7 marathons die ik heb gelopen. Mijn PR is 3.40.37. Er zit een bijzondere tussen: in 2020 werd de Two Rivers Marathon afgelast vanwege de storm Ciara. De organisatie heeft het toen mogelijk gemaakt dat je samen met iemand de route kon lopen op een eigen datum en alsnog je medaille kon verdienen. Bijzondere ervaring, heerlijk gelopen en trots op de prestatie. Overigens mag 3x de RopaRun ook niet op het lijstje ontbreken. Onvergetelijke ervaring om je als team in te spannen voor het goede doel.
Niet alleen zelf heb ik een mooie, intensieve baan maar ook mijn vrouw heeft een uitdagende functie, bij het Erasmus MC in Rotterdam. Het is druk samen met het gezinsleven maar we hebben een strakke planning en het hardlopen (maar ook racefietsen) is voor mij de ideale uitlaatklep. Hoofd leegmaken en stress uit het lijf. Daarnaast iedere woensdag gezelligheid met de andere lopers in de kantine van Fortius.
Ik had wel al eens van De Zestig van Texel gehoord maar eerlijk gezegd nooit over deelname nagedacht. Ieder jaar gaan we met de club op trainingskamp en in 2024 gaan we dus naar Texel. Unieke kans om een ultra te proberen en ik wil de kans niet missen om dan de 60 km te lopen. Het doel voor mij is uitlopen en daar zou ik heel trots op zijn. Als dit rond de 6 uur lukt dan zou dat helemaal geweldig zijn. Er moeten wat kilometers gemaakt gaan worden komende maanden! Kortgeleden zijn we verhuisd naar een nieuwe woning dus vanaf nu kan de focus op Texel.”
Indy Rissema (29) woont samen met zijn vriendin, Lysette, en is ondernemer. Ook voor Indy wordt De Zestig van Texel zijn eerste ultramarathon.
“In mijn jeugd heb ik op honkbal gezeten. Ik ben daarmee gestopt omdat ik op een gegeven moment de bal niet meer kon zien. Later bleek dat ik een bril nodig had. Nadien heb ik best een lange tijd niet aan sport gedaan. Op mijn 17e ben ik begonnen met hardlopen. Toen wist ik niet echt wat ik deed, maar ging ik gewoon – op totaal ongeschikte schoenen – rondjes hardlopen. Op mijn 18e besloot ik het beter aan te pakken: ditmaal kocht ik een paar schoenen van rond de 30 euro bij de Scapino en volgde ik het schema van Start to Run van Evy, toen nog met een mp3-spelertje. Later is dat weer een stapje serieuzer geworden. Mijn eerste marathon was in Rotterdam in 2015, daar ben ik nog steeds het meest trots op, en datzelfde jaar ook die van Amsterdam gedaan. Daarna heb ik periodes niet gelopen, maar sinds maart 2022 ben ik weer volop aan het trainen. De marathonteller komt dit jaar op 6 en mijn PR is 3.25.20.
Als ondernemer kan ik vaak mijn eigen tijden bepalen. Dat maakt dat ik hardlopen vaak wel goed kan combineren met werk. Ook privé is het goed te combineren. Volgens mij vindt Lysette het ook weleens prettig als ik een paar uur weg van huis ben voor een lange duurloop. Van De Zestig van Texel hoorde ik pas na de zomer toen het werd geopperd als reisdoel in de trainingsgroep. Mij sprak het direct aan, omdat ik al vaker aan het lopen van een ultramarathon had gedacht. Ik verwacht dat het ontzettend zwaar zal zijn, maar dat het een ongekende voldoening geeft. Mijn doel is om te finishen in 6 uur. Ik heb zelf een beetje zitten knutselen met wat schema’s van internet. Ik denk dat ik het redelijk eenvoudig hou: minimaal vijf keer per week hardlopen en dan heel veel kilometers lopen op een heel rustig tempo.”
Sabina de Weerd (49), samenwonend met Henk-Paul, moeder van 3 zoons (19, 17 en 15) uit een eerder huwelijk. Werkt als gynaecoloog. Gaat op 24 maart samen met Leon Goor als team Schapenkoppen 3 de estafette doen, elk 30 km.
“In mijn jeugd heb ik geturnd. Ik woonde in Amerika tot mijn 18e en trainde toen 5x per week in het schoolteam. Ik ben als student in Nijmegen gaan hardlopen bij ‘het Haasje’, toen bleek dat er geen geschikte turnvereniging was waar ik kon aansluiten. Mijn eerste wedstrijd, in 1996 de Zevenheuvelenloop (15 km in 1.17.25), was een hele ervaring. Het parcours, de sfeer, het publiek & de bands onderweg maakte veel indruk. Nadat ik later mijn PR op de Zevenheuvelenloop in 2014 wat had verbeterd (naar 1:16:00) bedacht ik in mijn eufore stemming dat ik nog een marathon wilde lopen voor mijn 40e. Dat werd de Spijkenisse Spark Marathon, een maand na de Zevenheuvelen en een paar weken voor die 40e verjaardag. Ik had nog nooit verder dan 21 km gelopen en het feit dat ik toen vrijwel ongetraind de marathon liep onder de 4 uur, maakte mij overmoedig. Die 3:57:39 heb ik daarna nooit meer verbeterd. Na Rotterdam 2015, A’dam 2016, Rooi 2017, Rotterdam 2018 en New York 2019, besloot ik om te stoppen met ‘roofbouw plegen’. Want zo voelde deze afstand intussen en de vele kilometers die ik erin stopte om op een ‘verstandige manier’ aan de start te staan. Het was mooi zo: starten in Spijkenisse, en eindigen in New York. Het voelde als een waar hoogtepunt wat ik niet meer zou kunnen evenaren.
Door mijn werk als gynaecoloog, met weinig regelmaat mede door avond- en nachtdiensten en geregeld verplichtingen na werktijd, is het lastig om in een groep te trainen. Ik loop structureel met mijn partner 1x per week, en doe vaak alleen (soms samen) een lange duurloop in het weekend. Heel soms lukt het om met een loopmaatje af te spreken om te lopen. Ben al een paar jaar geen lid meer van Fortius maar ik heb nog steeds goed contact met de trainers en lopers van die vereniging. Zo komt het dat ik meegevraagd ben naar Texel!
Van De Zestig van Texel had ik niet eerder gehoord maar ik zei net zo impulsief ‘ja’ toen er werd gepolst of ik mee wilde gaan, als voor mijn eerste marathon. Precies 10 jaar later is het een prachtig moment om, in het jaar dat ik 50 word, nog een keer een hele lange afstand te lopen. Geen 42 km, en zeker geen 60 km, maar 30 km door zand, wind, regen en kou. Het is een mooi compromis, want heel soms kriebelt het marathonvirus weer, maar ik ben heel blij als ik dit volbreng. Ik verwacht gezelligheid, veel afzien, samenhorigheid, trots en voldoening!
Sjon Vos (59), getrouwd en 3 kinderen uit eerder huwelijken. De oudste is 31 en de jongste is 23 jaar, en allen al het huis uit. Tevens 1 kleinkind en die is 7 jaar. Werkt al bijna 40 jaar in de chemie als procestechnicus, in 5 ploegendienst.
“In mijn jeugd deed ik aan voetballen, taekwondo en korfballen. Schaatsen deed ik ook fanatiek omdat we op een boerderij woonden en dan kon je in de winter bij de sloot daar snel je schaatsen onderbinden en dan hup het ijs op.
Bij het korfballen speelde we hoofdklasse maar was ik vaak reserve omdat ik niet twee keer per week kon trainen vanwege mijn 5 ploegendienst. Op een gegeven moment vroeg een vriend of ik geen zin had om met hem een stukkie te gaan hardlopen na de korfbaltraining. En zo geschiede dat we na elke training een km of 8 liepen. En dat ging steeds makkelijker. Door onenigheid binnen de korfbalvereniging ben ik overgestapt naar de wegatletiek en werd in 1989 lid van Parthenon in Dordrecht. Mijn eerste wedstrijd was een 5 km in Dordt. Ik was toen 25 jaar en finishte na 22 minuten. Daarna ging het snel met als trotse momenten waar ik naar toe trainde: de eerste keer onder de 20 minuten op de 5 km, de eerste keer onder de 40 minuten op de 10, de eerste keer onder het uur op de 15 en op de 10EM, de eerste keer onder de 1 uur 24 op de halve marathon. En toen kwam de marathon, tja de eerste keer dat je hem uitloopt, brr wat een kippenvel moment was dat, jankend over de finish, 4 ½ uur heb ik er toen overgedaan. Ik was pas 26 jaar. Er volgden meer marathons en mijn PR kwam uiteindelijk op 3 uur 13. Voetballen bleef ik ook doen en toen de kinderen kwamen ben ik met hardlopen gestopt. Al met al heb ik 18 jaar niet serieus hardgelopen.
Toen zei ik altijd wel “als ik 50 word loop ik weer een marathon”. En inderdaad heb ik toen Rotterdam gedaan in een tijd van 3 uur 47. Hierna ben ik blijven lopen en gestopt met voetballen (en tennis). Hardlopen is nog het enige wat ik aan sport doe. In totaal heb ik nu 25 marathons gelopen. En ook een paar trails in de Ardennen met de nodige hoogtemeters. In 2016 hoorde ik van De Zestig van Texel via een clubgenoot die hem meermalen had gedaan. Mijn interesse was gewekt en toen heb ik samen met hem naar dat nieuwe doel toegewerkt. Dan moet je trainen op het tempo wat je over die afstand wilt lopen. Het moet in je systeem gaan zitten. Als je mij wakker zou maken en tegen me zegt “kom we gaan hardlopen”, dat je dat tempo automatisch gaat lopen. Ons doel was toen 6 uur, dus 6 min/km. We hebben beiden in 2017 Texel uitgelopen, hij in 6 uur 22 en ik in 5 uur 49 (op mijn 53e). Later onder het genot van een biertje heb ik gezegd “als ik 60 word ga ik hem nog een keer lopen”. De Zestig was altijd in de oneven jaren en ik ben jarig in een even jaar en zou dus gaan lopen als ik 61 zou worden. Door corona is De Zestig een keer een jaar uitgesteld en die wordt nu gehouden in de even jaren: nu kan ik dus al in 2024 als ik in januari daadwerkelijk 60 word. Mijn doel voor 24 maart is 5 uur 30. Ik heb een schema gemaakt aan de hand van Gerrit van Rotterdam. Normaliter zou ik deze editie weer samen met mijn hardloopmaat doen, alleen heeft hij een nier afgestaan en is daar nog steeds herstellende van. Hij wordt nu mijn fietsbegeleider, hij is er in ieder geval bij, dat vind ik heel tof.”
tekst Martien Baars december 2023
Training op het strand, met Maarten, Sabina, Leon en Mark.
Afgelopen donderdag 15 februari overleed Martien Baars na een kort ziekbed. Martien was bij velen in de ultraloopwereld bekend van De Zestig van Texel, waar hij vanaf de eerste editie in 1990 in de organisatie zat. De komende editie in maart zou zijn laatste zijn.
Shirtbon aan het startnummer. Op het startnummer zit de shirtbon waar ook de maat op staat die je bij de inschrijving besteld hebt. Ook die bon haal je eraf, en op vertoon van die bon bij de vrijwilligers van AV Texel bij de Stayokay (zaterdagmiddag 13:30 tot 15:30/zondagmiddag 14:00 tot 16:00) krijg je het bestelde shirt. Er is op zondagmiddag ook beperkte mogelijkheid om het shirt te ruilen voor een andere maat.
