Niet lullen maar lopen

Texelse Courant, vrijdag 16 april 1993

Niet Lullen maar lopen

Breed lachend en uiterlijk niet vermoeid kwam hij over de finish, Aad Butter uit Heemskerk. Hij deed het een halve minuut sneller dan twee jaar geleden, toen hij de eerste editie van de “Zestig van Texel” op zijn naam schreef. Ron Teunisse uit Castricum rondde na ruim negen uur hardlopen zijn 120 km eveneens fit ogend af. “Hoe ik het doe? Niet lullen, maar lopen”, was het motto van de ultra-lange afstand specialist.

Bijna ideale omstandigheden, een parcours waar iedere deelnemer na afloop vol lof over sprak en een nagenoeg vlekkeloze organisatie tekenden de tweede “Zestig van Texel”. De enige wanklank bestond uit enkele toeristen die uit een auto vandaan een schaal ontbijtkoek die voor de deelnemers was bedoeld bij een verzorgingsstand vandaan stalen….

 

In het donker

Om 05.00 gingen zes lopers van start voor de 120 km. Onder hen Texelaar Jan Knippenberg. De organisatie had de lopers geadviseerd een begeleider op de fiets mee te nemen en de route tevoren goed te verkennen, maar desondanks werd in het donker een stukje verkeerd gelopen. Het ging echter om een afstand die over de totale 120 km te verwaarlozen viel. Bovendien was het geen wedstrijd, maar een prestatieloop.

 

Noorman?

Teunisse nam, na een korte periode te hebben opgelopen met Knippenberg, gauw de leiding en stond die niet meer af. “Hij lijkt op een kruising tussen een Noorman en Feyenoorder John de Wolf”, werd door menig toeschouwer opgemerkt. Vol bewondering werd de krachtige atleet, die zich voorbereid op een 24-uurs loop, aangemoedigd.

De tweede ronde van zestig km werd Teunisse vergezeld door Dirk Vinke van de Texelse Wielervereniging. Die regelde de verzorging van Teunisse, die zó snel doorliep dat de verzorgingsposten nog niet waren bemand bij zijn doorkomst.

Jan Knippenberg begon aanvankelijk voortvarend, maar lag na 75 km op een klein half uur achter Teunisse en zat na 90 km compleet stuk. Na ruim elf uur lopen bereikte hij gebroken de finish.

 

Voortvarend

Voor de wedstrijd over 60 km kwamen 77 deelnemers aan de start. Aan de prestatieloop over die afstand deden 26 atleten mee. Dat is bijna het dubbele aantal van twee jaar geleden. Titelverdediger Butter werd het niet eenvoudig gemaakt. Enige Texelaar Joost Brouwer ging bijzonder voortvarend van start, iets dat hem later in de race opbrak. Samen met Butter, Heije Wever uit Emmercompascuum en Johan Huijgens uit Hoogerheide vormde hij een kopgroep.

 

Vluchtpoging

Op het strand, dat wegens de vloed smal en dus erg zwaar was, liep Brouwer zelfs uit. Dat schrok Butter echter niet af. “Ik heb hem een paar keer getest en toen wist ik al dat ik hem kon hebben”, aldus de Heemskerker. Na 45 km waagde hij een vluchtpoging die slaagde. Butter zei na afloop geen moment in de problemen te zijn geweest. “Het strand was zwaar. Ik heb een hekel aan zware, ongelijke ondergrond. Maar ik heb nergens echt stuk gezeten. Alleen had ik een beetje pijn in mijn zij, maar dat ging vanzelf weer over.”

 

Verkeerde pijlen

Brouwer verloor in de laatste kilometers veel op de winnaar. Daar kwam nog bij dat hij in de war raakte door pijlen die waren uitgezet voor de op dezelfde dag gehouden wandeltocht en daardoor een eind omliep. “Dat heeft me een zekere vijfde plaats gekost” aldus de als zevende geëindigde Texelaar. Dat dit toch een prestatie van bijzonder formaat is, wilde hij slechts na aandringen toegeven. “Als ik nog meer had getraind, had er meer ingezeten. Ik ben gewoon gestart en flink weggegaan met het idee: ik zie wel waar het schip strandt.”

 

Monotoon

Het parcours, dat sinds de vorige keer enige wijzigingen heeft ondergaan, werd door alle lopers na afloop geroemd. De monotone tocht langs de Waddendijk was onderbroken voor een uitstapje door Oosterend. “Echt leuk”, aldus één van de atleten. “Ik zat net een beetje stuk, maar door die leuke omgeving en alle mensen die er stonden te juichen kikkerde ik helemaal weer op.”

Onder de deelnemers verkeerden acht Belgen en ruim dertig Duitsers. Drie Polen en 25 Estlanders hadden zich wel aangemeld, maar zagen op het laatste moment van deelname af.

 

Veteranen

Opvallend is de hoge leeftijd van veel ultralopers. Uitschieter was de 65-jarige Gerrit Glas uit Den Haag, die als zestigste over de eindstreep kwam na ruim zes uur lopen. Hij heeft een opvallende staat van dienst als atleet. Burgemeester Schipper, die het startschot loste, was zo diep onder de indruk, dat hij voor het begin van de wedstrijd met Glas ging kennismaken om het wonder in levende lijve te aanschouwen. Glas, die twee jaar geleden ook al van de partij was, liep op de seconde af dezelfde tijd als toen.

Beste dame was, evenals vorige keer, Letteke Broekman uit Waddinxveen. Als tweede eindigde de Belgische Regina Soenen, die na afloop ook nog een lange rit achter het stuur moest maken om weer op tijd thuis te zijn.

 

Ook voor de vier maal vijftien kilometer was de deelname groter dan de vorige keer. Verschillende Texelse teams mengden zich in de strijd en presteerden goed. Bij de prestatielopers eindigde het team “Goud Appeltje” met Minne Goënga, Jan Zijm, Gert Pansier en Simon Appel als eerste. De estafettelopers werden per NZH-bus naar hun wisselpunten gebracht. Dit verliep gesmeerd. Oudste deelnemer op dit onderdeel was professor De Jager (71).

Opvallend was de bereidwillige medewerking van ruim honderd vrijwilligers. Zij maakten het evenement meer dan geslaagd. Voor hen en voor alle deelnemers waren bloemen, beschikbaar gesteld door de Vereniging voor Bloembollencultuur. De deelnemers kregen tevens allemaal een speciaal ontworpen t-shirt en een oorkonde. Voor de winnaars waren fraaie prijzen beschikbaar, gesponsord door Texelse bedrijven.

 

De Texelse ultraloper Jan Knippenberg is morgen te zien op televisie in het praatprogramma van Karel van der Graaf op het eerste net om 23.12 uur. Hij wordt geïnterviewd naar aanleiding van de marathon van Rotterdam die dit weekend wordt gehouden, maar hij zal het gesprek ongetwijfeld ook op Texel brengen.

 

Tessa de Graaff